31.8.12

ο καθείς και το φεγγάρι του σήμερα
σ' άλλους βγήκε, σ' άλλους ακόμη.
σιγά μην κοιτάμε όλοι τον ίδιο ουρανό.


ανέκδοτο

30.8.12

ποίημα στον αέρα

όσο κουνούσε το χέρι του
τόσο διαφωνούσαν
θάθελα να το αγκαλιάσω
να το γλύψω
να το μικρύνω στην αντίθετη κατεύθυνση
ήξερα πως ήταν δοκιμαστικό μιας αναίδειας
μιας αξιοπρέπειας
μιας ανάγκης τέλος πάντων για έρωτα 
που ονόμαζε επικοινωνία.


ανέκδοτο
σκορπίζουμε
αφυδατωνόμαστε
ξοδευόμαστε
εκείνο το αγαπιόμαστε ποιος; πού;



ανέκδοτο
σαν είμαι μόνη αφοσιώνομαι σε σένα
σαν είμαι μ’ άλλους αφοσιώνομαι σε σένα
σαν δεν είμαι, πάλι σε σένα 
κάπου θα υπάρχει ένα λαγούμι και για μένα.


ανέκδοτο

21.8.12

λαρυγγισμοί

δεν ήξερα ποιο δρόμο να πάρουν οι λέξεις
χάθηκαν ενώ ξεστομιζόταν
μικρές παύλες ανάμεσα
κενό
αποσιωπητικά
πώς να βάλεις τελεία
όταν ο άλλος δεν έχει βάλει ακόμη κόμμα
όταν είναι ακόμη στο θαυμαστικό
όταν έχει καταπιεί το ερωτηματικό?
έτσι κι έγινε
καταλήξαμε εγώ στην τουαλέτα
κι αυτός να διαλέγει κρασιά.
οι λέξεις είχαν πάρει το δρόμο τους
μια στάση στο λαρύγγι ήταν αρκετή
 
ανέκδοτο

15.8.12

μια παραλία γεμάτη τίποτε
άδεια κοχύλια
νεκροί αχινοί
καπέλα χωρίς κεφάλια
ομπρέλες λιάζονται
ξαπλώστρες με διαμελισμένες θύμησες
ήλιος μασκαρεμένος
συννεφιά
λευκό κελί
κατακτημένη χώρα
...
Ω, ανώφελο να την φαντάζεσαι
κατακτημένο κορμί!

ανέκδοτο
 

14.8.12

διαροή

Κουλουριασμένος ανάμεσα στα πόδια μου
άγγιξα το κεφάλι σου
με φιλί γεμάτο αλάτι
ξέπλυνα το στόμα μου στο στόμα σου,
βλέπεις,
δεν ήρθε ο υδραυλικός να φτιάξει τη διαροή
κι είχαμε πλημμυρίσει φιλιά.

ανέκδοτο

6.8.12

αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού οι κότες

Η κότα μου ξεψυχάει
Τελευταία κο κο κο
Μεγάλωσε παραδεισένια
Την ακούω πια συνέχεια
Ούτε όνειρο 
Ούτε δόξες

Μόνη έβγαλε φτερά
Μόνη έζησε
Μόνη θα φύγει
Πόσο μου αρέσουν οι κότες που αφανίζονται!
Ακούω τη μηχανή του αύριο
Παλιοτόμαρο επερχόμενης έκδοσης
Ελπίζω να κακαρίζει στα αζήτητα
Κι όλοι να με πιστέψουν.




ανέκδοτο

2.8.12

όρια

δεν ξέρω πολλά από φεγγάρια 
ξέρω να τα κοιτάζω
καρφώνω το βλέμμα μου, έτσι απλά
κάθε βράδυ
ποτέ με πανσέληνο
δεν θα με προσέξουν
θα χαθώ στην πολυκοσμία τόσων αδιάκριτων ματιών.



ανέκδοτο